Zaterdagmorgen, het is nog vroeg en het zonnetje begint al zachtjes te schijnen. Mijn zoon pakt zijn voetbaltas in en trekt zoals altijd alvast zijn groenwitte tenue aan. Op de verzamelplek bij de ruïne van een middeleeuws slot staan zijn teamgenoten al te wachten om te vertrekken. De trainer telt nog even of iedereen aanwezig is en wanneer dat klopt rijden we naar de vereniging op een kilometer of 12 vanaf ons vandaan.
Het warmlopen begint en het inschieten van de keeper, veel lachende gezichten want…zaterdag is de mooiste dag van de week voor veel kinderen…even geen school en lekker samen sporten….met maar 1 doel en dat is lol hebben met elkaar. Na een paar minuten komen ook de scheidsrechter en de de tegenstanders het veld op en de wedstrijd begint.
Het team van mijn zoontje mist wel wat kansen maar bij rust staat er een mooie 1-3 op het scorebord, de scheidsrechter is er 1 van topniveau evenals de grensrechters die zeer eerlijk hun taak verrichten. In de rust drinken de ouders nog een bak koffie om weer te gaan genieten van de 2e helft. De voorsprong loopt uit tot 1-5 en de wedstrijd lijkt rustig te eindigen. Totdat de scheidsrechter fluit voor een vrije trap, plotseling loopt een speler van de tegenstander op mijn zoontje af en begint op hem in te hakken, niet een verdwaalde klap maar doelbewust inslaan op zijn hoofd.
Binnen een paar seconden ren ik het veld op om mijn zoon van het veld te halen. Er komt bloed uit zijn mond, zijn oor is dik en blauw en zijn gezicht rood en dik. De scheidsrechter besluit direct de wedstrijd te staken en spreekt van wanordelijk gedrag. De tegenstanders spreken schande over dit gedrag. In de kantine zorgt de vrouw achter de bar voor ijs en een theedoek om de pijn te verlichten.
Als ik buiten de dader nog even aanspreek op zijn gedrag komen zijn vriendjes nog even dapper doen en nemen de dader mee het terrein af. De straattaal die ze uitkramen verklaren hun onontwikkelde gedrag, het is ronduit triest dat dit soort figuren vrij rondlopen op en rond sportcomplexen. Mijn zoontje die met tranen in zijn ogen in de kantine zit zegt direct te stoppen met voetballen. Hij baalt enorm van het feit dat zijn toetsweek aankomende week in het water zal vallen. En mijn vrouw en ik cancellen de rotterdam marathon. Dit alles veroorzaakt door een mannetje van 14 jaar, die werkelijk geen enkel besef heeft wat de impact van zijn banale gedrag is geweest op het leven van anderen.
Het lijkt op en rond de voetbalvelden met de week gekker te worden. Ook professionele voetballers kunnen hier wat aandoen…en dan niet door voor de media met een regenboogband rond te lopen maar elkaar met respect te behandelen op het veld en niet met de koppen tegen elkaar te gaan staan als een stel beesten, elkaar te duwen..uit te schelden of gebaren te maken die elkaar kwetsen.